Elio pustin

Pubblicato in Bacheca

Elio pustin

Sot la ploja, cul freit;
la borsa di coran tal portapacs davant.
Pustin del paeis.
In bicicleta, cu la mantela nera
a cuiarsisi lui e la posta.
Bon, cu la vusuta basa, rispetous, umil.
Epur di valvolis, dei pris radio s’intendeva.
Tanciu’ vevin vut bisugna di lui, par comedaiu.
Passat via, discjapinela, coma il vint,
sensa scomodà nisun.
Mi par di vjodilu ancora, tàl scur de la glesia,
tai ultins bancs,
magri e pleat cun devosion,
simpri prisint a ogni funsion.

Saverio Martin